Έδειξε στο προσωπικό μου παράδειγμα τι παθαίνει κανείς όταν λεει ψέματα.
Δεν μπορεί να συνδεθεί πια με το παρόν και να πετάξει στο μέλλον.
Ψέματα είπα, δεν πήγα για ύπνο αλλά να ξεκουραστώ για να συνεχίσω τις δουλειές του σπιτιού γιατί αύριο έρχονται οι γονείς μου.
Πάθημα μάθημα.
Η πολιτικοί πότε θα μάθουν; αφού φαινώταν στη γλώσσα του σώματος του ότι λένε ψέματα. Όχι όλοι. Ο ένας αριστερός αυθόρμητος να θυμάται τις περιοδίες του και χαρούμενος σαν παδί που μόλις ήρθε από την αυλή όπου έπαιξε μπάλα, η άλλη αριστερή επιτέλους ξεπερνώντας το δογματισμό... Αλλά τίποτα άλλο. Ή μήπως είναι καιρός να τους ακούσουμε γιατί έχουν να πουν περισσότερα από ότι χωράει σε 90+60 λεπτά;
Freitag, September 07, 2007
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen