Το ψυγείο τίγκα στις τυρόπιτες, μπιφτέκια και σνίτσελ της γιαγιάς. Που τα βαρέθηκε το παιδί μου ως το λαιμό. Τι να του μαγειρέψω του παιδιού. Δεν χωράει τίποτα άλλο στο καταραμένο το ψυγείο. Ούτε τα ντολμαδάκια που είναι ξεπαγωμένα τα τρωει. Έχει και γιαούρτια και πουντίγκες, αλλά θέλει κάτι ζεστό! Σε λίγο έρχεται, λεει. Δύο ώρες πειμένω.
Αυτή είναι η δεύτερη μου μέρα εδώ. Χθες πήγαμε στο Lidl. Διαβάζω το "Η εκδίκηση της Γκαιας" του James Lovelock.
Dienstag, Januar 22, 2008
Dienstag, Januar 15, 2008
Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ
skip to main | skip to sidebar
Τρίτη, 15 Ιανουάριος 2008
ΝΕΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΦIΜΩΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ BLOGS:ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ SYNC BLOGS (ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ)
Τρίτη, Ιανουάριος 15, 2008, posted by ΠΡΕΖΑ TV at 2:05 μμ
Η αρχη ειχε γινει με το monitor,
οταν ξαφνικα ο Π.Βρυωνης,
δημιουργος του εν λογω aggregator,
δεχεται απειλες απο μια κυρια
η οποια του ζητα να αφαιρεθει το blog της απο το monitor.
Στη συνεχεια,ακολουθει το blogme.gr,επισης aggregator,
το οποιο φιλοξενει στα link του,
ενα blog το οποιο σατηριζει τον κ.Λιακοπουλο,
με αποτελεσμα ο κ.Λιακοπουλος να κανει μηνυση
στον aggregator και οχι στο ιδιο το blog,
διοτι ηταν σε .com,πραγμα το οποιο σημαινει
οτι καλυπτεται απο την Αμερικανικη νομοθεσια,
η οποια δεν επιτρεπει να γινει αρση του απορρητου
για συκοφαντικη δυσφημιση.
Συνεπως το blogme.gr ηταν ο ευκολος στοχος.
Επειτα,η Athens Voice,η Lifo και το Υupi.gr,
δεχονται αιτηση ασφαλιστικων μετρων
απο το ΙΕΚ ΑΚΜΗ,
λογω δημοσιευματων στα blogs του ΠΡΕΖΑ TV,
τα οποια και διατηρουσα στα δικα τους sites.
Τελος,Ιανουαριος 2008,το sync blogs,
δεχεται e-mail απο μια "κυρια",
η οποια ζητα απο τους διαχειριστες,
να αφαιρεσουν καποιο blog το οποιο φιλοξενουν,
επειδη οπως αναφερει
"προσβάλει άτομα και παραβιάζει προσωπικά δεδομένα".
Σε περιπτωση μαλιστα που οι διαχειριστες του sync
δεν προβουν στη διαγραφη του blog,
τοτε η εν λογω "κυρια",
θα κινηθει νομικα εναντιον της ομαδας του sync.
Συνεπως για ακομη μια φορα
ο ευκολος στοχος ειναι το ".gr".
Οι Ελληνες bloggers δεν πρεπει να επιτρεψουμε
να συμβει κατι τετοιο...
Πρεπει να παρουμε συντομα μετρα,
μονοι μας,διοτι τα Blogs πλεον,εχουν κερδισει
οχι μονο το ενδιαφερον το κοσμου,
αλλα σιγα-σιγα,γινεται φανερη
και η πραγματικη δυναμη την οποια εχουν...
ΠΡΕΖΑ TV
15-1-2008
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ
Τρίτη, 15 Ιανουάριος 2008
ΝΕΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΦIΜΩΣΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ BLOGS:ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ SYNC BLOGS (ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ)
Τρίτη, Ιανουάριος 15, 2008, posted by ΠΡΕΖΑ TV at 2:05 μμ
Η αρχη ειχε γινει με το monitor,
οταν ξαφνικα ο Π.Βρυωνης,
δημιουργος του εν λογω aggregator,
δεχεται απειλες απο μια κυρια
η οποια του ζητα να αφαιρεθει το blog της απο το monitor.
Στη συνεχεια,ακολουθει το blogme.gr,επισης aggregator,
το οποιο φιλοξενει στα link του,
ενα blog το οποιο σατηριζει τον κ.Λιακοπουλο,
με αποτελεσμα ο κ.Λιακοπουλος να κανει μηνυση
στον aggregator και οχι στο ιδιο το blog,
διοτι ηταν σε .com,πραγμα το οποιο σημαινει
οτι καλυπτεται απο την Αμερικανικη νομοθεσια,
η οποια δεν επιτρεπει να γινει αρση του απορρητου
για συκοφαντικη δυσφημιση.
Συνεπως το blogme.gr ηταν ο ευκολος στοχος.
Επειτα,η Athens Voice,η Lifo και το Υupi.gr,
δεχονται αιτηση ασφαλιστικων μετρων
απο το ΙΕΚ ΑΚΜΗ,
λογω δημοσιευματων στα blogs του ΠΡΕΖΑ TV,
τα οποια και διατηρουσα στα δικα τους sites.
Τελος,Ιανουαριος 2008,το sync blogs,
δεχεται e-mail απο μια "κυρια",
η οποια ζητα απο τους διαχειριστες,
να αφαιρεσουν καποιο blog το οποιο φιλοξενουν,
επειδη οπως αναφερει
"προσβάλει άτομα και παραβιάζει προσωπικά δεδομένα".
Σε περιπτωση μαλιστα που οι διαχειριστες του sync
δεν προβουν στη διαγραφη του blog,
τοτε η εν λογω "κυρια",
θα κινηθει νομικα εναντιον της ομαδας του sync.
Συνεπως για ακομη μια φορα
ο ευκολος στοχος ειναι το ".gr".
Οι Ελληνες bloggers δεν πρεπει να επιτρεψουμε
να συμβει κατι τετοιο...
Πρεπει να παρουμε συντομα μετρα,
μονοι μας,διοτι τα Blogs πλεον,εχουν κερδισει
οχι μονο το ενδιαφερον το κοσμου,
αλλα σιγα-σιγα,γινεται φανερη
και η πραγματικη δυναμη την οποια εχουν...
ΠΡΕΖΑ TV
15-1-2008
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ
Mittwoch, Januar 09, 2008
Και τρέξανε οι μπίλιες...
Όλα ήταν στην σειρά, όλες οι μπίλιες έτοιμες για το παιχνίδι, τοποθετημένες πάνω στο τραπέσει του μπιλιάρδου, ήρθε το μπαστούνι και τρέξανε οι μπίλιες προς όλες τις κατευθύνσεις...
Χάος.
Από την τάξη γεννιέται το χάος από το χάος η τάξη.
Θα παίσει
το τραπέζι;
Θα παίξει
Για να δούμε;
Πάλι καλά.
Ποτέ τίποτα δεν μπορεί να είναι στάσιμο.
Χάος.
Από την τάξη γεννιέται το χάος από το χάος η τάξη.
Θα παίσει
το τραπέζι;
Θα παίξει
Για να δούμε;
Πάλι καλά.
Ποτέ τίποτα δεν μπορεί να είναι στάσιμο.
Dienstag, Januar 08, 2008
ΠΡΕΠΕΙ και ΘΕΛΩ
Να κάνεις πάντα αυτό που σε ενδιαφέρει όχι αυτό που σε συμφέρει.
Ακόμα και σε λεπτομέρειες.
Δηλαδή αυτό που θέλεις όχι αυτό που πρέπει.
Αντίφαση;
Ναι και όχι.
Αντίθεση!
Δυναμική.
Ηθική...
Ακόμα και σε λεπτομέρειες.
Δηλαδή αυτό που θέλεις όχι αυτό που πρέπει.
Αντίφαση;
Ναι και όχι.
Αντίθεση!
Δυναμική.
Ηθική...
Montag, Januar 07, 2008
Μίμης Ανδρουλάκης : Φως στο τούνελ...?
Θέλω να πω μια γνώμη: Μίμης Ανδρουλάκης : Φως στο τούνελ ή ανησυχία για μια απο τα ίδια?
Νομίζω ότι επιτέλους (ίσως μπορεί)να αλλάζει το πολιτικό-κοινωνικό τοπίο. Δηλαδή ίσως Τσίπρας - γιος του Ανδρουλάκι (καλά μη βαράτε, πλάκα κάνω!) και θα δούμε και κανένα σπόρο στο έδαφος για τη δική μας συμμετοχή. Όλων εννοώ.
Αλλά αν βρεθεί καποιος καλύτερος νέος από τον Τσίπρα, ας του κάνει το χώρο! Και ο Γιωργάκης επίσης να αδιάσει τη γωνιά στον...; Vrypan (;;;!!!;;;)
Νομίζω ότι επιτέλους (ίσως μπορεί)να αλλάζει το πολιτικό-κοινωνικό τοπίο. Δηλαδή ίσως Τσίπρας - γιος του Ανδρουλάκι (καλά μη βαράτε, πλάκα κάνω!) και θα δούμε και κανένα σπόρο στο έδαφος για τη δική μας συμμετοχή. Όλων εννοώ.
Αλλά αν βρεθεί καποιος καλύτερος νέος από τον Τσίπρα, ας του κάνει το χώρο! Και ο Γιωργάκης επίσης να αδιάσει τη γωνιά στον...; Vrypan (;;;!!!;;;)
Έχουμε τελειώσει
Με τον Χρίστο είχα μία σχέση σχεδόν τρία χρόνια. Είμουν ερωτευμένη μαζί του και τότε δεν ήθελα κανέναν άλλον. Όχι τόσο όσο με τους άλλους αλλά ήμουν. Τελείωσε όμως. Πριν 4χρόνια. Δεν καταλαβαίνω γιατί θέλει ακόμα να..., συγνώμη που θα το πω, να με πηδάει.
Ποιος ο λόγος;
Ο κάθε έρωτας έχει ένα ποτήρι απέχθειας που σιγά σιγά γεμίζει με την κάθε κίνηση που δεν την θέλουμε πραγματικά...
Μόνο φίλοι όχι πια σεξ.
Ποιος ο λόγος;
Ο κάθε έρωτας έχει ένα ποτήρι απέχθειας που σιγά σιγά γεμίζει με την κάθε κίνηση που δεν την θέλουμε πραγματικά...
Μόνο φίλοι όχι πια σεξ.
Samstag, Januar 05, 2008
Έμεινα άφωνος
Είδηση (!) για την ανεργεία:
Εικόνες από τον ΟΑΕΔ.
Ένας άνδρας μιλάει:
"Δεν μας εξασφαλίζουν την εργασία
που ανταποκρίνεται στις
σύγχρωνες ανάγκες".
Ποιο το κανάλι;
"902"!
Ποιες σύγχρωνες ανάγκες;
Περνάει η επανάσταση του εγκέφαλου
από δίπλα τους,
ερήμην τους;
Πέστε μου φίλοι!
Εικόνες από τον ΟΑΕΔ.
Ένας άνδρας μιλάει:
"Δεν μας εξασφαλίζουν την εργασία
που ανταποκρίνεται στις
σύγχρωνες ανάγκες".
Ποιο το κανάλι;
"902"!
Ποιες σύγχρωνες ανάγκες;
Περνάει η επανάσταση του εγκέφαλου
από δίπλα τους,
ερήμην τους;
Πέστε μου φίλοι!
Freitag, Januar 04, 2008
Donnerstag, Januar 03, 2008
Mittwoch, Januar 02, 2008
Η ανίκιτη (προς το παρόν) δύναμη του χαρτιού
Κάποτε δούλευα κι εγώ σε ένα γραφείο. Όλοι τη θεωρούσαν μία από τις καλύτερες δουλείες Εκτός από μένα. Ήταν στην Πρεσβεία.
Μισώ τη χαρτούρα, μισώ τις σφαγγίδες, μισώ τη γραφειοκρατεία, το να διεκπεραιώνω κάτι. Προσπαθούσα να μάθω κι απ' αυτή τη δουλειά ότι γινόταν, ήταν αρκετά, να διερμηνεύω πρωτ' απ' όλα. Αλλά τα περισσότερα μου ήταν άχρηστα για την πορεία της ζωής μου. Του συγγραφέα που ήθελα να γίνω και ακόμα δεν έγινα.
Με άλλα λόγια μετά από δύο χρόνια συμφώνησα με την Πρόξενο να σταματήσουν να μου γαμάνε το εγκέφαλω, δηλαδή να φύγω από κει. Ήμουν έτοιμη να πεθάνω στη ψάθα, μου άρεσε η ιδέα άλλωστε, όλοι οι μεγάλοι άνδρες δεν πεθαίνουν στην ψάθα; Δυστυχώς έχω σπίτι δικό μου κληρονομιά από την γιαγιά μου, όχι τράπεζες, ούτε κάρτες (είμαι ελεύθερη!), οπότε στην ψάθα δεν θα πεθάνω, αλλά τέλος πάντω. Το πρώτο μου βιβλίο το έκλαψα στα 30 μου, πουλήθηκαν 39 αντίτυπα αλλά το ευχαριστήθηκα. Κάποιοι μου είπαν ότι παρόλο που δεν συμφωνούν μαζί μου, ήταν το ωραιότερο βιβλίο που έχουν διαβάσει ποτέ τους.
Και μετά δέκα χρόνια δεν έγραψα τίποτα...
Τώρα λοιπόν, μετά την Πρεσβεία, άρχισα να είμαι πολύ ευτυχισμένη. Έκανα επιτέλους αυτό που αγαπώ. Και τα σχέδια μου αυξανόταν με γεωμετρική σειρά. Έγραφα δέκα χρόνια και έγραψα δέκα βιβλία, το ένα μετά το άλλο, τα πρώτα με όχι και τόσο καλά ελληνικά, τα αλλά με καλύτερα.
Το δεύτερο εκδόθηκε το 2003 και πούλησε 2000 αντίτυπα, δεν ξέρω, ίσως και περισσότερα, οι εκδότες λεει, θα σας πει ο καθένας που ξέρει τη δουλειά, σας κλέβουν πάντα.
Είναι κοινωνική αδικία να ζουν από τα βιβλία μου οι διορθωτές, οι γραμματείς, οι εκδότες, οι μεγαλέμποροι, τα συνεργεία διανομής, τα βιβλιοπωλεία, μόνο ο δημιουργός όχι.
Τέλος πάντων. Είναι στο σύστημα αυτό. Στο "υπαρκτό σοσιαλισμό" ήταν απ' αυτή τη άποψη καλύτερα τα πράγματα, ο συγγραφέας είχε την οικονομική υποστήριξη τότε εκεί.
Δεν πειράζει, αφού γράφω για να αλλάξουν τα πράγματα. Όχι πώς θέλω έναν καινούργιο "υπαρκτό" αυτά είναι ξεπερασμένα πράγματα, θέλω νέα. Η αλλαγή της εξουσίας δεν λύνει το θέμα του καινούργιου ανθρώπου.
Εγώ να είμαι ευτυχισμένη με αυτό που κάνω και δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Να δημιουργώ. Ούτε να παντρευτώ δεν με ενδιαφέρει, εκτός αν ερωτευτώ, ίσως μετά δεν ξέρω, (ερωτεύτηκα μετά την Πρεσβεία δύο φορές, μία λίγο και μία πολύ, αλλά αυτό είναι μία άλλη υπόθεση). Καλύτερα να μείνω ελεύθερη γιατί έχω πολύ δουλειά να κάνω ακόμα. (Τον Χρίστο τον ήθελα για το γαμώτο, αλλά ήξερα ότι δεν θα μπορούσα με τίποτα να ζήσω σε μία συμβατική οικογένεια. Μόλις θα μου έλεγε ότι με θέλει θα τον αρνιόμουν. Ήταν πολύ διαφορετικός από μένα, δεν ταιριάζαμε ούτως ή άλλως.)
Όταν λοιπόν έφυγα από την Πρεσβεία όλη με περιφρονούσαν. Η κοπέλα που ήρθε στη θέση μου πιο πολύ απ' όλους. Εκείνη ήταν ικανή, της άρεσε η δουλειά, είχε ακριβώς αυτές τις ικανότητες που χρειάζονται για δουλειά γραφείου... Εγώ όχι. Με περιφρονούσε μέχρι χθες.
Λοιπόν όμως. Το τρίτο μου βιβλίο ακόμα πουλάει, και είναι το καμάρι μου... Δεν πήρα ούτε φράγκο αλλά χαίρομαι πώς είναι στα βιβιοπολεία. Θα πάρω κάτι όταν θα πουληθούν τα 2000 αντίτυπα. Και το τέταρτο, αυτό είναι σχεδόν φρέσκο! Όλοι μου λένε ότι το είδαν κάπου, ένας στην Ελευθεροτυπία, ένας στο Διαβάζω, ένας στο Φαντομάς. Και χθες πήγα στην κοπέλα από τη Πρεσβεία, είναι φίλη μου κάπως.
"Να, κοίτα τι σου έφερα, πήρα ένα και για μένα και για τη φίλη μας τη Νταρίνα, για να δει πόσο σπουδαία φίλη έχουμε," μου έδωσε το περιοδικό του Ελευθερουδάκη που βγήκε τώρα πριν τα Χριστούγεννα και βγαίνει κάθε μήνα. Της το έδωσα το βιβλίο μου σαν δώρο. Το έβαλε πάνω από την Ψιλικατζού, για να το διαβάζει αμέσως μετά τον Κούντερα.
Αν θέλετε όμως να πλουτίσετε, δεν σας συνιστώ να γράφετε. Αν έχετε λίγες ανάγκες όπως εγώ, σας συνιστώ να ακολουθήστε αυτό που αγαπάτε και να μη σας ενδιαφέρει τίποτα άλλο.
Και ας πεθάνω στην ψάθα. Μου αρέσει. Είναι μέρος του μύθου σου. Άλλωστε, δεν έχω πολλές ανάγκες.
Α, ναι, το πιο φρέσκο βιβλίο μου το λένε "Την πρώτη φορά..." Έτσι, για να γράψω καμιά φορά κι εγώ ένα μυθιστόρημα για νέες κοπέλες.)
Μισώ τη χαρτούρα, μισώ τις σφαγγίδες, μισώ τη γραφειοκρατεία, το να διεκπεραιώνω κάτι. Προσπαθούσα να μάθω κι απ' αυτή τη δουλειά ότι γινόταν, ήταν αρκετά, να διερμηνεύω πρωτ' απ' όλα. Αλλά τα περισσότερα μου ήταν άχρηστα για την πορεία της ζωής μου. Του συγγραφέα που ήθελα να γίνω και ακόμα δεν έγινα.
Με άλλα λόγια μετά από δύο χρόνια συμφώνησα με την Πρόξενο να σταματήσουν να μου γαμάνε το εγκέφαλω, δηλαδή να φύγω από κει. Ήμουν έτοιμη να πεθάνω στη ψάθα, μου άρεσε η ιδέα άλλωστε, όλοι οι μεγάλοι άνδρες δεν πεθαίνουν στην ψάθα; Δυστυχώς έχω σπίτι δικό μου κληρονομιά από την γιαγιά μου, όχι τράπεζες, ούτε κάρτες (είμαι ελεύθερη!), οπότε στην ψάθα δεν θα πεθάνω, αλλά τέλος πάντω. Το πρώτο μου βιβλίο το έκλαψα στα 30 μου, πουλήθηκαν 39 αντίτυπα αλλά το ευχαριστήθηκα. Κάποιοι μου είπαν ότι παρόλο που δεν συμφωνούν μαζί μου, ήταν το ωραιότερο βιβλίο που έχουν διαβάσει ποτέ τους.
Και μετά δέκα χρόνια δεν έγραψα τίποτα...
Τώρα λοιπόν, μετά την Πρεσβεία, άρχισα να είμαι πολύ ευτυχισμένη. Έκανα επιτέλους αυτό που αγαπώ. Και τα σχέδια μου αυξανόταν με γεωμετρική σειρά. Έγραφα δέκα χρόνια και έγραψα δέκα βιβλία, το ένα μετά το άλλο, τα πρώτα με όχι και τόσο καλά ελληνικά, τα αλλά με καλύτερα.
Το δεύτερο εκδόθηκε το 2003 και πούλησε 2000 αντίτυπα, δεν ξέρω, ίσως και περισσότερα, οι εκδότες λεει, θα σας πει ο καθένας που ξέρει τη δουλειά, σας κλέβουν πάντα.
Είναι κοινωνική αδικία να ζουν από τα βιβλία μου οι διορθωτές, οι γραμματείς, οι εκδότες, οι μεγαλέμποροι, τα συνεργεία διανομής, τα βιβλιοπωλεία, μόνο ο δημιουργός όχι.
Τέλος πάντων. Είναι στο σύστημα αυτό. Στο "υπαρκτό σοσιαλισμό" ήταν απ' αυτή τη άποψη καλύτερα τα πράγματα, ο συγγραφέας είχε την οικονομική υποστήριξη τότε εκεί.
Δεν πειράζει, αφού γράφω για να αλλάξουν τα πράγματα. Όχι πώς θέλω έναν καινούργιο "υπαρκτό" αυτά είναι ξεπερασμένα πράγματα, θέλω νέα. Η αλλαγή της εξουσίας δεν λύνει το θέμα του καινούργιου ανθρώπου.
Εγώ να είμαι ευτυχισμένη με αυτό που κάνω και δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Να δημιουργώ. Ούτε να παντρευτώ δεν με ενδιαφέρει, εκτός αν ερωτευτώ, ίσως μετά δεν ξέρω, (ερωτεύτηκα μετά την Πρεσβεία δύο φορές, μία λίγο και μία πολύ, αλλά αυτό είναι μία άλλη υπόθεση). Καλύτερα να μείνω ελεύθερη γιατί έχω πολύ δουλειά να κάνω ακόμα. (Τον Χρίστο τον ήθελα για το γαμώτο, αλλά ήξερα ότι δεν θα μπορούσα με τίποτα να ζήσω σε μία συμβατική οικογένεια. Μόλις θα μου έλεγε ότι με θέλει θα τον αρνιόμουν. Ήταν πολύ διαφορετικός από μένα, δεν ταιριάζαμε ούτως ή άλλως.)
Όταν λοιπόν έφυγα από την Πρεσβεία όλη με περιφρονούσαν. Η κοπέλα που ήρθε στη θέση μου πιο πολύ απ' όλους. Εκείνη ήταν ικανή, της άρεσε η δουλειά, είχε ακριβώς αυτές τις ικανότητες που χρειάζονται για δουλειά γραφείου... Εγώ όχι. Με περιφρονούσε μέχρι χθες.
Λοιπόν όμως. Το τρίτο μου βιβλίο ακόμα πουλάει, και είναι το καμάρι μου... Δεν πήρα ούτε φράγκο αλλά χαίρομαι πώς είναι στα βιβιοπολεία. Θα πάρω κάτι όταν θα πουληθούν τα 2000 αντίτυπα. Και το τέταρτο, αυτό είναι σχεδόν φρέσκο! Όλοι μου λένε ότι το είδαν κάπου, ένας στην Ελευθεροτυπία, ένας στο Διαβάζω, ένας στο Φαντομάς. Και χθες πήγα στην κοπέλα από τη Πρεσβεία, είναι φίλη μου κάπως.
"Να, κοίτα τι σου έφερα, πήρα ένα και για μένα και για τη φίλη μας τη Νταρίνα, για να δει πόσο σπουδαία φίλη έχουμε," μου έδωσε το περιοδικό του Ελευθερουδάκη που βγήκε τώρα πριν τα Χριστούγεννα και βγαίνει κάθε μήνα. Της το έδωσα το βιβλίο μου σαν δώρο. Το έβαλε πάνω από την Ψιλικατζού, για να το διαβάζει αμέσως μετά τον Κούντερα.
Αν θέλετε όμως να πλουτίσετε, δεν σας συνιστώ να γράφετε. Αν έχετε λίγες ανάγκες όπως εγώ, σας συνιστώ να ακολουθήστε αυτό που αγαπάτε και να μη σας ενδιαφέρει τίποτα άλλο.
Και ας πεθάνω στην ψάθα. Μου αρέσει. Είναι μέρος του μύθου σου. Άλλωστε, δεν έχω πολλές ανάγκες.
Α, ναι, το πιο φρέσκο βιβλίο μου το λένε "Την πρώτη φορά..." Έτσι, για να γράψω καμιά φορά κι εγώ ένα μυθιστόρημα για νέες κοπέλες.)
Abonnieren
Posts (Atom)